Yazmayı bilen hiç kimse yalnız değildir.

Yazmayı biliyorsan eğer, yalnız olmadığını da biliyorsun. Sen ve senin düşüncelerin, fikirlerin, diline doğru kayan kelimelerin, parmak uçlarında harekete geçmek istemesiyle durduramadığın hissedişlerin… Aldın mı başındaki takkeyi başınla beraber önüne. Yazmaya başlarsın, aklın sorar sen yanıtlarsın. Yüreğin dinlenirken, kelimeler yığılmış bir köşede söylenmeyi bekler. İşte bunun en iyi yolu yazmaktır. Yazmak; okumakla ya da dinlemekle…

Daha fazla oku

Pul gibi olma hayatında hiçbir zaman.
Bir pul görürsen sıvazlanan,
Sen yine postacı konumunda kal.
Hak ettiği adrese er geç varır pullar…
Dilek Ergen

Son Durak

Hayattan çok şey bekleyenlerdenmiyiz? Nasıl bir bekleyiş bilemediğimiz. Terminalden kalktık, çoktan yolcuyuz. Hangi durağa gelince inesimiz geldi. İnince de gidesimiz gelmedi. Kalınca durakta bir süre, Bekleyişe girdik farketmeden. Hep 3-5 kuruş neyse ödedik yolculuğumuzu. Suyumuzu, çayımızı. Neyse ki bekleme bileti kesmedi hayat. Nasıl öderdik faturasını, Gecikme cezalarını. Zamandan çaldık bu arada. Hırsızlık sayılır mı? Dokunmadık…

Daha fazla oku

Adı Güzelim

Senin kadar güçlü olduğum için gururluyum. Senin kadar güçlü olduğu için karakterim, Ne namertler yener beni, Ne yalan sözler ezer. Ne doğruluk sofrasındaki yalanlar geçer boğazımdan, Ne haram lokma, Ne bir kaşık çorbayı hor gördüm. Ne ziyafetlerde kendimi kaybettim. Ne mücevherler gördüm, hepsinin sana çok yakışacağını düşündüm. Alamadım, ama üzülmedim. Unutmadım hiç senin mücevher gözlerini,…

Daha fazla oku

İyiyim Ben

İyiyim ben demiştin bana. Oysa gördüm ben, gözlerinde yüzdüğün okyanusların resmini. Ellerindeki kırışıklıklardı, Sıktığın yumruklarda, belliydi hayata inat olduğun. Yaşadığın belliydi, Ayak izlerinden. Gördüğün kır çiçeklerinin en güzeliydi sandın. Aldığın bahar kokusunda saklıyken içindeki nefes, Herşeyin zoruydu başardıkların. En büyük ve en derin yaralardı sandın, ilk senin yaşadığın. İlklermiydi önemli olan, yaşananlar mı? Ağırlığıyla büyümenin…

Daha fazla oku